Τέλη του 1960 …. Ένα τραγούδι του
Θεοδωράκη σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη , κατέκλυσε τις ψυχές της εργατιάς ,
αγαπήθηκε απ την φτωχολογιά και την προσφυγιά και τραγουδήθηκε από έναν λαό
ολόκληρο. Η Δραπετσώνα.Ένα τραγούδι γι’ αυτούς τους ταπεινούς
ανθρώπους, που ήθελαν να τους εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουν τον τόπο που ζούσαν , που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Που ήθελαν να τους
ξεριζώσουν οι «ειδικοί» των κυβερνήσεων .
Ένα συνηθισμένο πρωινό , στέλνοντάς τους ένα κωλόχαρτο με λίγες λέξεις και
πολλές σφραγίδες: κυβερνητική απόφαση.
