Τα χειρότερα- και πρέπει να μην φοβόμαστε να αναμετρόμαστε με την αλήθεια-, είναι, αν δεν τους ανατρέψουμε, μπροστά μας.
Αρκούν τέσσερις επισημάνσεις για να το κατανοήσουμε.
Πρώτη επισήμανση η νέα δημοσιονομική συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Οι εθνικοί κρατικοί προϋπολογισμοί στο έξης θα εγκρίνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
• Θα πρέπει να είναι ισοσκελισμένοι.
• Αν μιλάμε τώρα για κοινωνική καταβύθιση, για ανυπαρξία παιδείας, υγείας κτλ, να σκεφτούμε για το τι θα μιλάμε μετά.
• Σήμερα, είναι γνωστό, οι προϋπολογισμοί διαμορφώνονται άνισα και ταξικά.
• Άνισα και ταξικά μαζεύουν.
• Εισπράττουν μόνο από τους εργαζόμενους, τους επάνω τους απαλλάσσουν, όλο και πληρώνουν λιγότερους φόρους.
• Άνισα και ταξικά μοιράζουν, δηλαδή οι κοινωνικές δαπάνες όλο και μηδενίζονται, ενώ έχουμε επιδοτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου για επενδύσεις τις οποίες και δεν βλέπουμε.
Αυτοί λοιπόν οι προϋπολογισμοί, έχουν να υποστούν μια βίαιη ισοσκέλιση εσόδων – εξόδων, τη στιγμή που και τα μεν και τα δε διαμορφώνονται με άνισο και ταξικό τρόπο, στην πλάτη και πάνω στα βάσανα των εργαζομένων.
Επιβάλλεται ένα αυτόματο πρόστιμο, χωρίς καμιά διαδικασία συζήτησης, το οποίο καθορίζεται με συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι στη νέα εποχή η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα είναι όχι μόνο ένας μηχανισμός, επιβολής ενός οικονομικού και κοινωνικού κανιβαλισμού σε βάρος των βασικών δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αυτό είναι το νέο πρόσωπο της Ευρωπαϊκής ένωσης, για το οποίο δεν μιλάνε όλοι αυτοί που τολμάνε να θέτουν τα διάφορα διλήμματα του τύπου ‘’Ευρώπη ή χάος’’, ‘’Ευρώπη ή καταστροφή’’, ‘’Ευρώπη ή επανάσταση’’.
Η δεύτερη επισήμανση, αφορά το σύμφωνο για το Ευρώ.
Το λένε καθαρά οι άνθρωποι:
• οι μισθοί στην ΕΕ θα πρέπει να διαμορφώνονται με φάση την ανταγωνιστικότητα σε σχέση με τους βασικούς οικονομικούς αντιπάλους της ΕΕ.
• Αυτές είναι οι ανερχόμενες χώρες, η Κίνα, η Ινδία, το Μεξικό κ.ο.κ.
• Αυτό είναι το όνειρό τους, εργαζόμενοι με μισθούς και αποδοχές στο επίπεδο αυτό.
• Επιβάλλουν και γι αυτό ‘’συστάσεις’’ στην αρχή και στην συνέχεια πρόστιμα.
• Υπάρχουν 7 χώρες στην ΕΕ, εκτός αυτών που είναι σε μνημονιακό καθεστώς (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία), στις οποίες έχουν ήδη γίνει ‘’συστάσεις’’.
Την τρίτη επισήμανση -απόδειξη
πως τα χειρότερα είναι μπροστά, αν δεν τους διώξουμε, μας τη δίνουν αυτοί οι ίδιοι.
Μετά τις εκλογές – ‘’χεσμένους’’ μας έχουν ότι και αν ψηφίσουμε-. όποιος και αν βγει στην κυβέρνηση, έρχεται ένα νέο πακέτο το οποίο περιλαμβάνει βούτηγμα 11.5 δις. Βούτηγμα από το εισόδημα των εργαζομένων, το άμεσο και το έμμεσο, δηλαδή με το ροκάνισμα των κοινωνικών πολικών. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για το τι πρέπει να περιμένουμε ή να μην περιμένουμε από αυτές τις εκλογές,
Αλλά την πιο εφιαλτική ένδειξη για την επόμενη μέρα, και αυτό είναι η τέταρτη σχετική επισήμανση για την καταστροφή που μας ετοιμάζουν, μας την προσφέρει ο ΣΕΒ.
Στη μελέτη που έχει κάνει για το μοντέλο της ‘’νέας ανάπτυξης’’ μετά την επιτυχή εφαρμογή των μνημονίων.
Εκεί περιγράφεται το πώς ονειρεύονται την ανάπτυξη οι βιομήχανοι.
Ας δούμε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τομείς τους οποίους τους αναφέρουν ως σημαντικούς.
Για την αγροτική οικονομία, αναφέρεται πως έχει δύο βασικά προβλήματα.
• Πρώτο, ‘’υπάρχουν πολλές μικρές ιδιοκτησίες’’.
• Πρέπει δηλαδή να ξεκληριστούν όλοι οι μικρομεσαίοι αγρότες.
• Περιγράφουν μεγάλες καλλιέργειες, μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, μαζικές παραγωγές, μονο-καλλιέργειες.
• Δεύτερο πρόβλημα: πρέπει –λένε- ‘’να ενταθεί ο εξαγωγικός προσανατολισμός’’.
• Να τα παράγουμε για να βγαίνουν έξω, σαν να μην υπάρχει λαός ο οποίος πρέπει να τραφεί, σαν να μην υπάρχουν εσωτερικές ανάγκες.
Τι μοντέλο είναι αυτό;
Αυτό είναι μοντέλο Κίνας.
'Ένας πανέξυπνος λαός, εργατικός, με 16 ώρες δουλειάς, παράγει τα πάντα, φοβερή σχέση με την τεχνολογία, ο οποίος όμως δεν απολαμβάνει τίποτα από ότι παράγει.
'Όλα είναι εξαγωγική παραγωγή, η οποία γίνεται συνάλλαγμα που γεμίζει τις τσέπες του κράτους και φυσικά της αστικής τάξης, των πλουσίων που διαμορφώθηκαν στην συγκεκριμένη χώρα.
Ας δούμε τι αναφέρουν για τον τουρισμό.
Εδώ οι καλοί μας βιομήχανοι, βρίσκουν τρία προβλήματα.
• Πρώτα – πρώτα, υπάρχουν –λένε- πολλές μικρές επιχειρήσεις, πρέπει να κλείσουν όλες. Θέλουν μεγάλες μονάδες.
• Δεύτερο, θεωρείται πρόβλημα ο ‘’μεγάλος εσωτερικός τουρισμός’’. Θεωρούν ‘’πρόβλημα’’ ότι πάει ένας εργαζόμενος από την Αθήνα στην Πάρο για διακοπές. Αυτό είναι πρόβλημα λένε, δεν μπορεί να μας φέρει συνάλλαγμα.
• Τρίτον, ο τουρισμός που προέρχεται από χώρες εντός ή εκτός ΕΕ, είναι ‘’χαμηλού εισοδήματος’’, δεν τους θέλουν.
Και τι θέλουν;,
• Να επικεντρωθούν σε ένα μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης, με μεγάλες μονάδες, υπερ-μονάδες υποδοχής τουρισμού πολυτελείας από το εξωτερικό, που θα έχουν πισίνες, γκολφ, spa, γιοτ κτλ.
• Εμείς που κολλάμε σε όλα αυτά, οι εργαζόμενοι, η νεολαία; Οι μισοί άνεργοι και οι άλλοι μισοί υπηρέτες των πλουσίων αυτής της χώρας, ή των πλουσίων τουριστών που θα έρχονται.
Αυτή είναι η προοπτική της καταστροφής που έχουμε μπροστά μας αν μείνουν έτσι τα πράγματα. Ακόμη χειρότερη και πιο αποκρουστική από την σημερινή κρίση, θα είναι η ανάπτυξη, η μορφή της ανάπτυξης για την οποία μιλάνε, αν βεβαίως αυτή υπάρξει.
Για να τα συνοψίσουμε, πάμε σε μια κατάσταση όπου η Ελλάδα, οι εργαζόμενοι δηλαδή στην Ελλάδα, θα βιώσουν ταυτόχρονα πάνω στην πλάτη τους, ότι χειρότερο υπάρχει στις χώρες τις ΕΕ, αλλά και στους ανταγωνιστές της.
• Δηλαδή, Κινεζοποίηση μισθών στο κατώτερο δυνατό επίπεδο,
• Ισπανοποίηση της ανεργίας, με ποσοστά της τάξης του 30% γενικά και 50-60% για τους νέους.
• Δανοποίηση του ΦΠΑ, καθώς εκεί το ΦΠΑ είναι παντού 25 %,
• Ιρλανδοποίση σε ότι αφορά την φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου. Εκεί η φορολογία του κεφαλαίου έχει φτάσει στο 12%.
• Γερμανοποίηση σε ότι αφορά τις συντάξεις. Στην Γερμανία, κάθε 2-3 χρόνια αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης και μειώνονται φυσικά οι συντάξεις.
Αυτή είναι λοιπόν η πραγματικότητα που έχουμε μπροστά μας.
Σε αυτούς λοιπόν που κινδυνολογούν απαντάμε!
Ναι! Φοβόμαστε να παραμείνει ίδια η πολιτική και οικονομική τάξη πραγμάτων. Γιατί μας επιφυλάσσουν ένα εξαιρετικά ζοφερό απεχθές μέλλον, όχι μόνο για μας, αλλά και για τα παιδιά μας και τα δικά τους παιδιά.
Αρνούμαστε να το αποδεχτούμε.
Κωνσταντινος Κανελλος
ΕΑΣ Πειραια
